poniedziałek, 25 kwietnia 2011

Odurzona wiosną :)

Wiosenne święta dobiegają końca, udało się nam spędzić je bez większego szaleństwa. Dzięki "przepustce sanatoryjnej " ojca,  święta były w ścisłym rodzinnym gronie czyli 5,5 (połówka to mój aktualny kandydat na zięcia). Również i w menu było spokojnie, bez eksperymentów . Pojawił się po wielu latach nieobecności baranek z masła. Aaaaa i była mała sensacja - jeśli to można tak nazwać - żurek w jadalnej "porcelanie" czyli w chlebie. A to wszystko przez reklamę pewnej firmy. Młodszej zachciało się tak podanego żurku. Z racji zapracowania nie było szans na własnej roboty "porcelanę", to odbyły się  poszukiwania po piekarniach i udało się :) Jak jest odpowiedni chleb to trzeba było przekroczyć kolejny Rubikon w kuchni...... Możecie mi nie wierzyć, ale jeszcze nigdy nie robiłam samodzielnie żurku....... Popytałam speców poczytałam i zrobiłam  sama :) Rodzinka pochwaliła :)) Zdaję sobie sprawę, że przepis może nie jest rewelacyjny ale jest to moja wariacja
ŻUREK

biała kiełbasa
2 ząbki czosnku
3 listki laurowe
majeranek
1/2 l zakwasu z butelki
sól, pieprz
chrzan
trochę soku z cytryny
po 1 jajku gotowanym na twardo
po jednym niewielkim okrągłym bochenku chleba

Kiełbasę zaparz w wodzie z dodatkiem majeranku, zmiażdżonego czosnku i liści laurowych. Wyjmij i pokrój w plastry. Do rosołu po kiełbasie dodaj zakwas, chrzan i sok z cytryny oraz przyprawy. Pogotuj przez chwilkę. Jeśli zbyt wodnista to można "zaciągnąć" odrobiną mąki ziemniaczanej . Plastry kiełbasy podsmażyć na niewielkiej ilości tłuszczu. Jajka obrać i podzielić na cząstki.
Z każdego chleba ściąć wierzchołek - tak jak by to miało być pokrywką "mini wazy" i wydrążamy miąższ, z reszty zostawiając ścianki o grubości ok 2,5 cm. Do każdej wazy wkładamy cząstki jajka, podsmażoną kiełbasę zalewamy żurkiem i podajemy.

Po śniadaniu zrobiłam sobie dłuuuuugi spacer po obrzeżach mojego miasta i mogłam się rozkoszować takimi widokami .... które pozwoliły mi zapomnieć, że jestem w mieście np.  kobyły na łące karmiące źrebięta, bażanty biegające wśród zbóż. I gdyby nie bloki na horyzoncie to czułabym się jak pośród pól na kujawskiej czy kaszubskiej wsi.......

piątek, 15 kwietnia 2011

Baranek z masła :)

Od prawie 20 lat w drodze do i z pracy mijam sklep z artykułami masarskimi i rzeźnickimi z fajansowym prosiakiem na wystawie, aż tu nagle w oknie wystawowym zobaczyłam reklamę - może nie największej urody pod względem graficznym, ale ze zgrabnym hasłem reklamowym....
I wróciły wspomnienia, czasy gdy siostra mojej babci przed świętami Wielkiej Nocy obdarowywała wszystkie zaprzyjaźnione rodziny właśnie barankiem z masła.
Postanowiłam dowiedzieć się co sklep dla rzeźników ma wspólnego z maślaną figurką. Po wejściu mały szok nie spodziewałam się tylu przypraw, które w wielu sieciowych sklepach są prawie nie do zdobycia, sporo akcesoriów kuchennych i rzeczy przydatnych rzeźnikom. Zapytałam miłego pana o foremkę do baranka. Dostałam ładnie wyrzeźbione 2 kawałki drewna i gratis porady jak po zrobieniu wyjąć gotowego baranka z formy.
Wieściami o nowym zakupie podzieliłam się z Autentico Polaco ;) który zaraz dzięki pomocy "wujka " Google wynalazł kolejny sposób, który okazał się strzałem w przysłowiową 10tkę :)

I tak, aby zrobić pięknego wielkanocnego baranka z masła potrzebujemy:
1 formę do robienia baranka
trochę przezroczystej folii spożywczej
ok. 1/2 kostki dobrego min 82% masła , które jest lekko miękkie

Foremkę wyłóż folią, lekko dociśnij i zacznij uzupełniać obie połówki foremki masłem. Lekko dociskaj , aby lepiej wypełniło zagłębienia. Złóż foremkę, wyrównaj spód baranka, aby później nam się nie przewracał. Wstaw na kilka godzin do lodówki. Potem delikatnie otwórz foremkę zdejmij z baranka folię . Ustaw na talerzyku. Możemy z małych ziarenek pieprzu zrobić mu oczy, a listki buzpanu mogą udawać trawę.

P.S. Ciocia robiła baranka z własnoręcznie przygotowanego masła. :)

wtorek, 12 kwietnia 2011

Idą święta ;)

Powoli zabieram sie nie tylko za porządki świąteczne, ale również za ustalanie menu. Przeglądam swój segregator z przepisami w poszukiwaniu weny. Znając życie na wszystkie "nowości" rodzinka powie OK , pod warunkiem, że tradycyjne dania napewno nie znikną z menu świątecznego. Warto próbować nowinek, bo może jak pasztet Niedźwiedzia wpiszą się w rodzinną tradycję ;) Dziś wpadł mi w oko przepis - a raczej zdjęcie- potrawy w wiosennej żółto-zielonej kolorystyce. Są to jajka w galarecie.

JAJKA W GALARECIE 

 1/2 l wody
12 listków żelatyny
0,4 wywaru mięsnego
25 ml sherry
1 łyżka octu winnego białego
sól, biały pieprz
6 ugotowanych na twardo jajek
1 wiązka trybuli lub pietruszki zielonej

Żelatynę namoczyć w szklance wody. Do garnka wlać resztę wody, wywar sherry, ocet winnydoprawić solą i pieprzem podgrzać i rozpuścić żelatynę. Jajka obrać poktoić na plastry. Zioła opłukać i osuszyć, oderwać listki od grubszych łodyżek.
Małą keksówkę wyłożyć ziołami, przykryć jajkami i zalać galaretką na wysokość ok 2 cm. Wstawić do lodówki by stężała. Powtarzać do wykorzystania składników ( ostatnią warstwą są jajka). Odstawić, aby dobrze stężało.
Formę na chwilę zanurzyć we wrzątku. Wyjąć galaretkę i pokroić w plastry.
Na moje można wyłożyć foremkę folią spożywczą i później jest mniej kłopotu z wyjmowaniem z formy.
P.S. Dobrze smakują z sosem tatarskim lub ze zwykłym majonezem.

niedziela, 3 kwietnia 2011

Przygotowanie do pikniku

Po długiej nieobecności w jednym z moich miejsc pracy, wczoraj wreszcie tam wróciłam :)
Oczywiście zaczęłam nadrabiać zaległości w czytelnictwie, a co mam takie możliwości ; ) . Natknęłam się na jeden przepis, który wieczorem po małej modyfikacji wypróbowałam. Zmiany w składnikach wynikały z prostego powodu - zaczynam przygotowania świąteczne i trzeba rozmrozić i umyć lodówkę .
Tak na marginesie wszystkim przygotowującym się do świąt, sprzątającym w swoim życiu polecam książkę "Feng shui jak pozbyć się bałaganu ze swojego życia" - dziś przez przypadek ( a może nie??  ) wzięłam ją ponownie do ręki i otworzyła się na stronie gdzie jest takie zdanie - Jeśli jesteś zajęty, pamiętaj , że znalazłeś dość czasu , by zgromadzić to wszystko, więc musisz znaleźć czas, by sie tego pozbyć. Hmmmm coś w tym jest.
 Wracając do przepisu....

PIZZA INACZEJ

1 duży gotowy spód do pizzy
ok. 15 dag sera żółtego ( ostrość sera zależy od upodobań)
kilka plastrów szynki dojrzewającej ( np. sorreno, westfalskiej lub podobnej)
kilka plastrów salami - ja miałam kiełbasę chorizo
kilka suszonych pomidorów
trochę oliwy
pieprz świeżo mielony

Ser zetrzeć na tarce o dużych oczkach. Szynkę, kiełbasę i pomiodory pokroić w paski. Spód pizzy rozłożyć na pergaminie. Rozłożyć na nim równomiernie ser, paski szynki i wędliny oraz pomidorów, opieprz. Zwiń jak roladę. Posmaruj oliwą. Wstaw do nagrzanego do 250 stopni C piekarnika na ok. 20 min. Podawaj na ciepło lub zimno.
Na piknik jak znalazł ;)

Hmmmm i znowu przepis sprzątajacy lodówkę ;) Pozdrawiam wszystkich.